Wszyscy potrzebujemy kochać i być kochanym,
Jak możemy rozwijać zdrową relację, więź z partnerem i jakie są przepisy na udany związek?
W Terapii Par Skoncentrowanej na Emocjach (EFT) uzyskujemy jedne z najlepszych wyników – około 16 rygorystycznych badań pokazuje, że możemy w krótkim czasie pomóc 75% par całkowicie wyjść z cierpienia, a około 86% osiągnąć znaczną poprawę w ich związku.
Badania prowadzone przez dr Sue Johanson nauczyły nas, że:
- Możemy zrozumieć romantyczną miłość – a to, co rozumiemy, możemy ukształtować i zmienić.
- Bezpieczne połączenie emocjonalne jest esencją miłości w bliskich związkach. WIELKIE pytanie w miłości zawsze brzmi: czy jesteś tu dla mnie? Czy jesteś dostępny, responsywny i zaangażowany ze mną?
- Nie mamy pojęcia, jak niesamowity wpływ wywieramy na naszych partnerów – na dobre i na złe. Nie rozumiemy, jak ludzki mózg reaguje na odrzucenie lub porzucenie przez tych, od których jesteśmy zależni, jako dosłowną wskazówkę dotyczącą niebezpieczeństwa. Brak więzi emocjonalnej boli – ten rodzaj bólu emocjonalnego wpływa na mózg w taki sam sposób, jak ból fizyczny.
- Konflikt nie jest prawdziwym problemem. To emocjonalne rozłączenie i panika, która się z tym wiąże, prowadzi do ataku lub wycofania odpowiedzi.
- A co najważniejsze, wiemy, jak uczyć pary rozmów, które budują i naprawiają miłosne więzi i sprawić, by relacje partnerskie były trwałe.
Nie mamy pojęcia o niesamowitym wpływie jaki wywieramy na naszych partnerów
Wszystkie badania mówią, że zwracanie się do ukochanej, zaufanej osoby jest główną drogą do odporności człowieka – miłosny kontakt uspokaja nas i przywraca równowagę emocjonalną oraz zmniejsza poczucie zagrożenia. Nie jesteśmy sami w naszym bólu, pozwala nam to zrozumieć i zastanowić się nad naszymi problemami w sposób, który pomaga nam znaleźć nowe znaczenia i sposoby radzenia sobie z nim.
Więź emocjonalna zapewnia bezpieczeństwo
Więź emocjonalna tworzy dla partnerów bezpieczną przestrzeń – oazę komfortu i wsparcia, do której możemy się udać, gdy życie jest przytłaczające, niepewne lub gdy czujemy się bezbronni, a także bezpieczną bazę, z której możemy bezpiecznie wyskoczyć w świat.
Partnerzy rozwijają te więzi poprzez gotowość do podejmowania ryzyka, otwartość i bezbronność oraz zwracanie się do siebie, aby prosić o to, czego potrzebują.
Tak wielu z nas ma trudności z budowaniem bliskości, wiedząc, czego potrzebujemy, ujmując to w słowa i dzieląc się tym.
Ponadto partnerzy muszą chcieć zająć się emocjami partnerki/partnera, dostroić się do tych emocji i na nie reagować. Reakcja emocjonalna buduje więzi.
Jeśli chcesz jechać szybko, jedź sam, jeśli chcesz zajść daleko, idź razem.
Około 99% par skarży się na samotność (jesteśmy jak współlokatorzy, jej nie ma dla mnie) lub konflikty (przeważnie jedna osoba dąży do większego połączenia, a druga osoba czuje się zaatakowana i popychana, kamienne ściany. Ten taniec się karmi. i może trwać w nieskończoność. Urazy, takie jak romanse, są powodowane przez pary, które nie wiedzą, jak je uleczyć. Możemy pomóc im je uleczyć.
Para w kryzysie musi się nauczyć:
- O potrzebach przywiązania i ich wzajemnym wpływie na to, jak działa miłość
- Muszą zobaczyć, jak pętle dystansu i dialogi demonów ukształtowane przez krytykę i zamykanie/odcinanie drugiego, ranią ich oboje i jak mogą sobie nawzajem pomóc
- Muszą dostroić się w dialogu miłości, stopniowo podejmując ryzyko, otwierając się i dostrajając się do siebie, a następnie mogą „tańczyć” w synchronii.
- Kiedy wiedzą, jak ponownie połączyć się i naprawić zranienia, nieuniknione pominięte kroki i złe ruchy w ich tańcu nie są niepokojące, są tylko częścią tańca.
